چه آرام درخود شکستم

عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفم

چه آرام درخود شکستم

عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفم

درباره من

تو را به جای همه ی کسانی که نمی شناخته ام.... دوست می دارم تو را به جای همه ی روزگارانی که نمی زیسته ام....دوست می دارم برای خاطر نان گرم و برفی که آب می شود و برای نخستین گناه تو را به خاطر دوست داشتن ،دوست می دارم تو را به جای تمام کسانی که دوست نمی دارم.... دوست می دارم بی تو جز گستره ای بی کرانه نمی بینم میان گذشته و امروز از جدار آینه ی خویش گذشتن نتوانستم می بایست تا زندگی را لغت به لغت فرا گیرم راست از آن گونه که لغت به لغت از یادش می برند. تو را دوست می دارم به خاطر فرزانگی ات که از آن من نیست به رغم همه ی آن چیزها که جز وهمی نیست، دوستت دارم برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی دارم می اندیشی که تردیدی اما تو تنها دلیلی تو خورشید رخشانی که بر من می تابی هنگامی که به خویش مغرورم سپیده که سر بزند در این بیشه زار خزان زده شاید گلی بروید شبیه آنچه در بهار بوییدیم پس به نام زندگی هرگز نگو هرگز. ادامه...

آمار : 170053 بازدید Powered by Blogsky

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد

ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺸﻖ، ﺑﻪ ﺭﺳﻮﺍ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ
ﻭ ﺑﻪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻟﯿﻼ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ

ﺩﻓﺘﺮ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﻭﺍ ﮐﻦ ﻭ ﻧﺎﻣﯽ ﺑﻨﻮﯾﺲ

ﺳﻨﺪ ﻋﺸﻖ ،ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ

ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﻧﺮﺳﯿﺪﻥﻫﺎﯾﻢ
ﮐﻮﺷﺶ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽ ارزد

ﮐﯿﺴﺘﻢ ؟… ﺑﺎﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺳﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ
ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺣﯿﺎ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ

ﺑﺎ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻦِ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻣﻢ
ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪﯼ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ

ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﺒﺪﯼ ، ﻋﺸﻖ ،ﺑﻪ ﻧﯿﻞ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﺩ
ﻧﮕﻬﺶ ﺩﺍﺭ، ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ

ﺳﺎﻝﻫﺎ ﮔﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﯿﻠﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻏﺰﻟﻢ
ﺻﺒﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﺮﻡ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ!!!

معین سه‌شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1393 ساعت 17:09

5 نظر

حقیقت این است

فرودگاه ها، بوسه های بیشتری از سالن های عروسی به خود دیده اند!

و دیوار بیمارستان ها، بیشتر از عبادت گاه ها دعا شنیده اند!

به راستی چرا این گونه ایم؟

همه چیز را موکول می کنیم به زمانی که چیزی در حال از دست رفتن است!

«حسین پناهی»

معین جمعه 10 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 22:48

1 نظر

مهر پاییز

نه بهار با هیچ اردیبهشتی

نه تابستان با هیچ شهریوری

ونه زمستان با هیچ اسفندی

اندازه پاییز به مذاق خیابانها خوش نیامد

پـائیز مــهری داشـت کـه بـــَر دل هـر خیـابان مـی نشست . . .